"En la Iglesia Parroquial da Santa Columba de la Villa de Rianjo, distrito municipal del mismo nombre, provincia de La Coruña, a treinta de enero de mil ochocientos ochenta y seis, yo, el Licenciado José Magariños, Párroco propio de la misma, bauticé solemnemente, puse los Santos Oleos y por nombre Alfonso Daniel Manuel a un niño que nació a las diez de la mañana del mismo día en la calle del Cabo de la Villa, número veintinueve, hijo de Mariano Rodríguez, de oficio marinero, y de Joaquina Castelao"
Como a data coincide co Día da PAZ e NON VIOLENCIA deixamos unhas imaxes de Castelao que teñen que ver co tema
Onte celebramos no Centro o Día pola PAZ e a NON VIOLENCIA como fin de duas semanas de traballo nas aulas e na biblioteca , do grupo Fiuncho, do grupo Son Xitano e de moita máis xente. Dentro duns días teredes aquí o resumo e as fotos, pero agorapodedes ver estas dúas curas que chegan dende o IES Sarmiento e o CEIP A Doblada:
As e os vos@scompañer@s de 1º fixeon unha lista coas palabras que, para eles, reflexan as consecuencias das guerras, sabemos que non están todas, faltan algunhas tan terribles como xenocidio ou exterminio, pero son moi significas, o bastante como para facernos pensar e máis se van, como neste caso, acompañadas de imaxes, desas imaxes que case nunca queremos ver, que fan que pechemos os ollos e miremos a outro lado, que cambiemos de canle a televisión ou busquemos outra cousa no xornal, que rexeitemos determinadas áxinas de internet porque teñen unha información que non queremos, porque pensamos, como dicía Bertolt Brecht: Primero cogieron a los comunistas, y yo no dije nada por que yo no era un comunista. Luego se llevaron a los judíos, y no dije nada porque yo no era un judío. Luego vinieron por los obreros, y no dije nada porque no era ni obrero ni sindicalista. Luego se metieron con los católicos, y no dije nada porque yo era protestante.
Pero o poema non remata aí nin a historia tampouco, Iraq, Palestina, Congo, Costa de Marfil, Colombia, Guatemala están lonxe si, pero... o mundo non é tan grande, dicía hoxe un compañeiro voso.
Unha "vella versión" dun gran poema que podedes ler no blog de Camiños e escoitar aquí:
Otra "vella canción" . O poema que nos serve de entrada para o recitado do Día da PAZ , é de Gabriel Celaya e canta Paco Ibáñez en directo, cargado de anos e de experiencia :
Hai imaxes que impresionan polo que non din e as destes debuxos están entre elas. Unha nena que soñaba co fututo de muller e unha muller pechada nun mundo alleo aos seus soños.
Xa sei que non é para para poñerse a "bailar", non para moit@s que estaban moi ben durmindo ata as 12, comendo e xogando, paseando, vendo a tele, diante da play ou chateando día e noite, pero "eche o que hai" e non é tan malo, otra vez @s compañeir@s, @s profes plasta, os deberes, pero tamén outras cousas, non? Para que o tomedes polo lado bo aquí queda esta mostra:
As imaxes e ilutracións publicadas neste blog teñen unha finalidade exclusivamente educativa. Se algunha está suxeita a dereitos de autor/a rogamos nolo comuniquen para retiralas.